Czerwień obłędu - Dawid Waszak

Czerwień obłędu - Dawid Waszak

Tytuł: Czerwień obłędu

Autor: Dawid Waszak

Wydawnictwo: Novae Res
Data premiery: 3 września 2015 r.

Moja ocena: 7/10 (bardzo dobra)

"Trzeba ją [książkę] po prostu napisać i trzymać kciuki, modlić się, czy co tam kto woli, żeby czytelnikom się spodobała".

Skoro więc wstęp mamy już za sobą i wiemy, że autor zdaje sobie sprawę, że jego książka nie każdemu może przypaść do gustu, przejdźmy zatem do sedna i nie zostawiajmy autora w niepewności -  mnie przypadła :) 

Główny bohater - Dorian (imię poznajemy dopiero po jakimś czasie od rozpoczęcia lektury) jest mężem pięknej Amelii, ojcem niezwykle grzecznego i utalentowanego 6-letniego Kacpra. Ma niesatysfakcjonującą go pracę, ale godzi się na to, bowiem czuje się odpowiedzialny za swoją rodzinę, a ewentualne spełnianie przez niego marzeń mogłoby naruszyć jej stabilizację. Uważa się za artystę i od dłuższego czasu próbuje napisać książkę, jednak ciągle nie może znaleźć odpowiedniego tematu/natchnienia/bodźca (niepotrzebne skreślić). Dorian jest człowiekiem do bólu poukładanym, każdy element dnia ma starannie zaplanowany, co do sekundy, na nawet najmniejsze niespodziewane "utrudnienia" powodują u niego panikę. Z upływem mijających kartek poznajemy naszego bohatera coraz lepiej i dostrzegamy jego wady oraz ułomności. Mamy je podane jak na tacy, dzięki pierwszoosobowej narracji, która pozwala czytelnikowi od podszewki obserwować rodzący się w głównym bohaterze obłęd.

No właśnie - co z tym obłędem? Wydaje się początkowo, że to deja vu. Jednak "objawy" się zmieniają, aż wreszcie Doriana nawiedza pewna wizja - wizja, która wywraca jego świat do góry nogami i Dorian wszystko jej podporządkowuje. Sam już nie wie, czy to, co widzi i w czym bierze udział jest jawą, czy wymysłem jego wyobraźni. 

Książka nie jest typowym thrillerem - zawiera w sobie pewne elementy paranormalne, elementy, które nie należą do naszego rzeczywistego świata. Czytając ją odczuwałam niepokój, tak jak główny bohater - wczułam się w jego sytuację i razem z nim próbowałam rozwikłać zagadkę makabrycznej wizji. Autor zaserwował czytelnikowi wizję świata Doriana wyłącznie oczyma głównego bohatera i dzięki temu właśnie wędrujemy przez zakamarki jego umysłu razem z nim. Jego myśli ewoluują z każdą anomalią, której doświadcza, a postrzeganie świata zmienia się z godziny na godzinę. Jest przecież tak, że to człowiek czasem sam sobie napędza problemy, zbyt dużo myśląc i przesadnie analizując daną sytuację. A jak jest w przypadku Doriana? 

"Czerwień obłędu" jest pełna niedomówień, nie wszystkie wątki zostają wyjaśnione, a zakończenie przyprawiło mnie o palpitacje serca - cel w postaci zaintrygowania mnie tą książką został więc osiągnięty :) Sposób skonstruowania fabuły, jej rozwój i wątki poboczne przypominały oglądanie dobrego thrillera psychologicznego i przyznam, że chętnie obejrzałabym historię Doriana na dużym ekranie.

Język, jakim posługuje się (myśli) Dorian, jest adekwatny do odczuwanych przez niego emocji, choć czasem może zbyt dosadny. Bohatera w pewnym momencie najmniejsza nawet "pierdoła" może wyprowadzić z równowagi, jednak zważywszy na to, co aktualnie przeżywa, wydaje się to być normalne. Książkę, mimo kalibru podniesionego w niej tematu, czyta się zadziwiająco łatwo i płynnie, dzięki czemu lektura nie jest męcząca.

Drogi czytelniku, polecam Ci sięgnąć po tę pozycję (właściwie może pozycyjkę - mój e-book miał zaledwie 106 stron), by przekonać się, jak skomplikowany jest ludzki umysł i do czego może doprowadzić ogarniający człowieka obłęd. A może to nie jest obłęd, lecz coś nieuchwytnego, coś, czego my ludzie nie jesteśmy w stanie pojąć? Na te pytania odpowiesz sobie po lekturze tej książki. Albo i nie... 

Znacie opisywaną przeze mnie książkę i autora? Ciekawostką jest, że pochodzi on z Jarocina i w tymże mieście osadzona jest akcja "Czerwieni obłędu" :)

Za egzemplarz recenzencki dziękuję autorowi "Czerwieni obłędu" - Dawidowi Waszakowi.

Książka bierze udział w wyzwaniu Czytam, bo polskie.